پروتوبافر چیست؟ فاکتورهای جدیدی از الگوریتمهای گوگل برای ایندکس کردن صفحات وب فاش شدهاند که توجه بسیاری از متخصصان سئو و وبمسترها را به خود جلب کرده است. این فاکتورها شامل تغییرات و بهروزرسانیهایی است که میتواند تأثیرات بزرگی بر روی رتبهبندی و نمایش صفحات در نتایج جستجو داشته باشد. یکی از مهمترین بخشهای این تغییرات، مدیریت گواهینامههای SSL نامعتبر و اطلاعات مربوط به بازتعیینها است که در این مقاله به بررسی آنها پرداختهایم.
در دنیای دیجیتال امروز، امنیت وبسایتها و اطلاعات کاربران اهمیت بالایی دارد. گوگل نیز به عنوان بزرگترین موتور جستجو، توجه ویژهای به این مسئله دارد و با بهروزرسانیهای متعدد تلاش میکند تا محیطی امن و مطمئن برای کاربران فراهم کند. یکی از ابزارهای مهم برای افزایش امنیت وبسایتها، گواهینامههای SSL است که ارتباطات بین کاربران و سرور را رمزنگاری میکند. اما وجود گواهینامههای نامعتبر یا منقضی میتواند مشکلات جدی برای وبسایتها بهوجود آورد.
در این مقاله، به بررسی جزئیات و پروتوبافرهای مختلفی که گوگل برای مدیریت این مسائل استفاده میکند، پرداختهایم. این پروتوبافرها شامل IndexingBadSSLCertificate، IndexingConverterLocalizedAlternateName، و چندین مورد دیگر است که هر کدام نقش خاصی در بهبود امنیت و کارایی وبسایتها دارند. با شناخت دقیق این فاکتورها و بهکارگیری صحیح آنها، میتوان از مشکلات احتمالی پیشگیری کرد و رتبهبندی بهتری در نتایج جستجو کسب کرد.
پروتوبافر چیست؟
پروتوبافر (Protocol Buffers) یا به اختصار protobuf، یک روش کارآمد و ساختار یافته برای سریالسازی دادهها است که توسط گوگل توسعه یافته است. این روش به برنامهنویسان اجازه میدهد که دادهها را در قالبی تعریف شده و بهینه، بین سیستمهای مختلف منتقل کنند. پروتوبافر با استفاده از یک فایل توصیفی، ساختار دادهها را تعریف میکند و سپس با استفاده از کد تولید شده، دادهها را به فرمت باینری تبدیل میکند که بسیار فشرده و سریع برای انتقال و پردازش است. این ویژگیها پروتوبافر را به یک ابزار ایدهآل برای ارتباطات شبکهای و ذخیرهسازی دادههای حجیم تبدیل کرده است.
پروتوبافر علاوه بر کارایی بالا، از قابلیت چند زبانه بودن نیز برخوردار است. این بدان معناست که میتوان فایلهای پروتوبافر را در زبانهای برنامهنویسی مختلف مانند جاوا، پایتون، سی++ و بسیاری دیگر استفاده کرد. این ویژگی باعث میشود تا توسعهدهندگان بتوانند سیستمهای پیچیده و توزیع شدهای را ایجاد کنند که در آن اجزا مختلف با زبانهای برنامه نویسی مختلف، بتوانند به راحتی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. در نهایت، پروتوبافر با ارائه یک روش استاندارد و انعطافپذیر برای سریالسازی دادهها، نقش مهمی در بهینهسازی عملکرد و تعامل بین سیستمها ایفا میکند.
پروتو بافرها و مدیریت گواهی نامه های SSL نامعتبر
پروتوبافر IndexingBadSSLCertificate اطلاعات مربوط به گواهینامههای SSL نامعتبر را برای یک URL کانونیکال ذخیره میکند و در DocJoins به کار گرفته میشود. این پروتو بافر شامل فیلدهای زیر است:
- badSslCertificate: اطلاعات مربوط به گواهینامه SSL نامعتبر.
- urlWithBadSslCertificate: URLی که گواهینامه SSL نامعتبر از آن آمده است.
پروتوبافر ایندکس IndexingConverterLocalizedAlternateName اطلاعاتی درباره نامهای جایگزین محلی ذخیره میکند. این اطلاعات شامل منبع حاشیهنویسی، اطلاعات تطبیق دستگاه، کد زبان و منطقهای استخراج شده از فیلد زبان و URL است.
پروتوبافر IndexingConverterRawRedirectInfo برای ذخیرهسازی اطلاعات بازتعیینها در ستون raw_redirect_info جدول سند استفاده میشود. این پروتو بافر شامل فیلد هایی مانند هدف بازتعیین نهایی، زنجیره بازتعیین ایجاد شده از رویدادهای بازتعیین در رندرینگ، و نسخهای از redirect_with_contents است.
زنجیره بازتعیین و محتوای پردازششده
پروتوبافر IndexingConverterRedirectChain زنجیره بازتعیین برای بازتعیینها را ذخیره میکند و شامل لیستی از hop های زنجیره بازتعیین است. IndexingConverterRedirectChainHop و IndexingConverterRedirectParams برای ذخیرهسازی اطلاعات بیشتر درباره بازتعیینها استفاده میشوند و شامل پارامترهای بازتعیین و هدف بازتعیین با fragment هستند.
IndexingConverterRichContentData شامل اطلاعاتی درباره سه نسخه از محتوای یک سند است: اصلی، پردازششده و میانی. این پروتوبافر لیستی از محدودههای محتوای اصلی، پردازششده و میانی را ذخیره میکند. IndexingConverterRichContentDataRange محدودهای از محتوای اصلی، پردازششده و میانی را ذخیره میکند و شامل نوع محدوده، اندازه محدوده به بایت، و روش فشردهسازی متن است.
IndexingConverterRobotsInfo اطلاعات مربوط به robots.txt را ذخیره میکند. این پروتوبافر شامل فیلد هایی مانند زمان انقضای محتوا، دلیل تبدیل به roboted، و دلیل عدم اجازه است. IndexingConverterShingleFingerprint برای ذخیرهسازی اثر انگشتها و متادیتا هایی که نحوه محاسبه اثر انگشت را بیان میکنند، استفاده میشود.
مدیریت انکرها و اسپم
پروتوبافر IndexingCrawlerIdServingDocumentIdentifier شناسههای اصلی یک سند تولیدی را ذخیره میکند. IndexingDocjoinerAnchorPhraseSpamInfo و IndexingDocjoinerAnchorSpamInfo اطلاعات مربوط به سیگنالهای افزایش اسپمهای عبارتهای انکر و خلاصهای از خروجی AnchorSpamPenalizer را ذخیره میکنند.
پروتوبافر IndexingDocjoinerAnchorStatistics آمار انکرها در یک docjoin را ذخیره میکند و شامل فیلدهایی مانند زمان آخرین بهروزرسانی امتیازات پنگوئن، تعداد انکرها، و جریمههای مربوط به BadBackLinks است. پروتوبافرهای دیگر مانند IndexingDocjoinerAnchorStatisticsPerDupStats و IndexingDocjoinerAnchorStatisticsRedundantAnchorInfo برای ذخیرهسازی آمار انکرهای جمعآوریشده و انکرهای تکراری حذفشده استفاده میشوند.
نتیجه گیری
درک و بهکارگیری صحیح پروتوبافرهای معرفیشده در این مقاله میتواند به بهبود امنیت و کارایی وب سایت ها کمک کند. با توجه به اهمیت گواهینامههای SSL و مدیریت بازتعیینها، استفاده از پروتوبافرهای IndexingBadSSLCertificate، IndexingConverterLocalizedAlternateName، و IndexingConverterRawRedirectInfo میتواند از بروز مشکلات امنیتی جلوگیری کند و رتبهبندی وبسایت را بهبود بخشد.
اطلاعات مربوط به زنجیره بازتعیین و محتوای پردازششده نیز میتواند در بهینهسازی و بهبود تجربه کاربری وبسایتها مؤثر باشد. پروتوبافرهایی مانند IndexingConverterRedirectChain و IndexingConverterRichContentData میتوانند در مدیریت بهتر بازتعیینها و محتوای وبسایت نقش بسزایی ایفا کنند.
در نهایت، مدیریت انکرها و جلوگیری از اسپم با استفاده از پرتو بافرهای IndexingDocjoinerAnchorPhraseSpamInfo و IndexingDocjoinerAnchorSpamInfo میتواند به بهبود کیفیت لینکها و افزایش اعتبار وب سایت کمک کند. با بهرهگیری از این ابزارها و اطلاعات، میتوان به نتایج بهتری در بهینهسازی وبسایت و افزایش رتبه در موتورهای جستجو دست یافت.